Identiteits-, en materiaal onderzoek
Onkruid bestaat niet, het is slechts een waarde oordeel.
Kruid wordt pas onkruid als het ongewenst is - als het geen bestaansrecht verdiend en/of ontnomen wordt. Maar als je onkruid een functie, toepassing, nut, betekenis en vóór alles een bestaansrecht gunt wordt onkruid kruid.
Wieden en oogsten is dezelfde handeling, maar met een fundamenteel andere intentie.
Volgens deze filosofie ben ik (on)kruid gaan verwerken tot materiaal.
Door het verpulpen, walsen en drogen kan je van elk (on)kruid een lapje kruidenleer maken.
Paardenbloemen zijn esthetisch gezien echt prachtig, maar weer niet zo sterk.
Vogelmuur daarentegen heeft sterkere vezels en rijker aan cellulose is daardoor sterker.
Door het gedroogde kruidenleer weer te vermalen tot een poeder heb je een basis om het te vermengen met andere bijvoorbeeld giethars.
Erg mooi, maar helaas gaat het het natuurlijke van het onderwerp voorbij.
Om het chemische proces van giethars te vermijden, maar nog steeds dezelfde esthetische kwaliteit te waarborgen was bio-plastic ideaal om mee te experimenteren.
Helaas is was het niet stevig genoeg.